BEN ANTEPLİYİM ŞAHİNİM AĞAM

MAVZER OMUZLARIMDA YÜK

BEN YUMRUKLARIMLA DÖVÜŞECEĞİM

YUMRUKLARIM MEMLEKET KADAR BÜYÜK

İşte biz Gaziantepliler böyle neslin çocuklarıyız. Zerdali çekirdeğinden yaptığımız un ve ekmek yiyerek düşmanı şehrimizden atmış ataların çocuklarıyız.

Bu düşünce ve ruhla büyüdük. Memleket sevgisiyle birbirimizi kucakladık.

İşte 25 Aralık günü bu kurtuluşumuzun yıldönümü idi.

Henüz çok geçmemiş eskileri hatırlıyorum da 25 Aralık günü, yani Gaziantep’in düşman işgalinden kurtuluşunun yıl dönümlerinde tüm şehir bayraklarla donatılırdı. Evlerde, dükkanlarda bayraklarımız gururla asılırdı. Törenlerde öğrencilerimizi, çetelerimiz gururla resmi geçit törenine katılırdı. Civar illerden bile çeteler gelirdi bu törenlere katılmak için. Belediye bandosu, askeri bando, caddelerde gösteri yapar ve halkımız gururla izlerdi, hatta bandonun arkasına takılır yürüyüş bile yaparlardı.

Şimdi gördüm ki, bir tek dükkanda bile bayrak asılı değil. Evlerde ise hiç yok.

Sahi ne oldu bize?

Milli hislerimiz bu kadar mı köreldi. Bu kadarmı milli duygulardan uzaklaştık?

Kabahati kimseden aramaya gerek yok. Top yekun hepimiz kabahatliyiz. Yönetenden yönetilene kadar suçluyuz…