Gaziantep’in  ilk kuyumcu ustası Türkistan'dan gelen Sait Türkistanlı.. 1918 sonrası Gaziantep'teki ilk kuyumcu ustasıdır. Kendisi bir müddet ermeni bir usta ile beraber çalışır. Sait ustanın yanında çıraklık yapmadan önce Ermeni ustalar yanında çalışan iki kişi daha vardır. Bunlardan birincisi Mehmet Alemli'dir ve küçük yaşta Ermeni bir ustanın yanında işe başlamıştır Ikincisi ise Mahmut Uğurgel'dir. 

Kendisi o dönemde lise okuduğu için kimya bilgisine sahipti. Bir gün yolda giderken dükkan dışında kömürle altın eritmeye çalışan bir Ermeni kuyumcuyu görür ve metalin nasıl eritildiğini sorar, yeterli cevabı alamazsa da tekniği öğrenmekteki ısrarı karşısında metal eritme işini yarım bırakan kuyumcu Mahmut Uğurgel' i çıraklığa almaya ikna olur.  Kuyumculuk mesleğine şehir dışından gelen kuyumcuların da etkisi olmuştur.BunlarAdana'dan Celal Bozkurt Eriş, Kafkasya'dan Abdullah Kandemirli, Nizip'ten Sırrı özkaya`dır.  Çıraklar, yürü ateşe, yürü suya' ve ' aha yere tükürdüm, kurumadan yetiş' anlayışı ile yetiştirildi. Çırağın dürüst, çalışkan ve zeki olması önemlidir. Yaz aylarında artan iş talebinden dolayı çırak ihtiyacı artmaktadır. Nakit para, döviz, kıymetli metal taşıma, güvenlik ve müşteri kontrolü açısından çıraklara büyük görev düşmektedir. Ayrıca işletmeler arası emtia gidiş gelişini çıraklar üstlenir. Kalfa kelimesi yerine bölgede 'halfe', çırak yerine 'şert' kelimesi kullanılır.