Eskiler ;”Ye tatlıyı içme suyu, yakarsa yaksın…Ye yağlığı iç suyu, donarsa donsun”derdi.Gün boyu oruçlu kaldıktan sonra insanın nefsi pek çok şeyi çeker.İftar vakti yaklaştıkça ;sıcak, soğuk, acı,ekşi,sulu,susuz,etli etsiz,sebzeli, sebzesiz,meyvesi şerbeti,çayı,kahvesi meşrubatı derken hiç bişey şekerin eksikliğini gidermez.Bu sefer baklava,dolama,lokma,Şam tatlı,Kemal Paşa ,pişmaniye,helvalar derken ,dimağımız başlar kaşınmaya.Tatlılar gelince önümüze başlarız gözüne gözüne vurmaya. Parmaklar dıbık dıdbık,ağızlar şirinlendi mi nefis körlenir,tansiyon düşer,mesele biter,O an göz açılıyor vesselam.