Eski seçimleri hatırlıyorum. Adayların miting meydanlarında bile dostluk meşalelerinin yandığına şahittik. Parti Başkanlarının nezaketine az mı şahit oluyorduk?
Eski seçimleri hatırlıyorum. Adayların miting meydanlarında bile dostluk meşalelerinin yandığına şahittik. Parti Başkanlarının nezaketine az mı şahit oluyorduk?
Şimdilere bakıyorum da parti başkanlarının bile biri birlerine davranışları bile adeta düşmanca. Kimileri kalkıyor seçimin Milli mücadele olduğundan bahsediyor. Kimileri kalkıp kazanılsa bile iktidarın verilmeyeceği saçmalığını ifade etmeye çalışıyor ve sandığın mezar olacağını ima ediyor sanki.
Sahi dünkü yazımda da ifade etmeye çalışmıştım. Biz seçime mi, savaşa mı gidiyoruz?
Düşünüyorum da geçmişte seçim zamanı, neredeyse tüm adaylar TV ekranlarında vatandaşın karşısına çıkar ve medeni ölçüler içerisinde tartışabilirlerdi.
Şimdi mi?
Bir birlerine karşılaşsalar bile selam vermekten kaçınanlar var.
Sahi, sokak kavgacıları gibi, tek tarafla atıp tutacaklarına, neden karşılıklı oturup, vatandaş huzurunda tartışamıyorlar. Öyle ya. Miting meydanlarında küfre varan hakaretlerin yerine, çıkıp tartışsın ve projelerini anlatsınlar.
Ama dedim ya. Bu benim ve benim gibi düşünenlerin hayalidir sadece…
