Gelip çattı mı ayrılıklar…
Her bir baharın sonudur sert kışlar
Anlamadım nasıl bitti güneşli günler
Hâlbuki yeni alışmıştık yüze vuran sıcak serinlikler

Dumanlıydı ömrüm göz gözü görmez
Attığımız her olta elde kalır gitmez
Ne aşkta başarılı olabildik nede işte
Ne ateşmiş bu, bir türlü bitmez bilmez

Kaybettik sanırsam Deniz’i
Deniz aslında hiç benim olmadı
Mavisine tutulmuş görmez asla beni
Özleyeceğim galiba sert kumsalıma vurun dalgaları
Gün gelir belki kendini yalnız hissederse
Şafak ışıklarında dahi bekleyeceğim
Serin esen gamzeli gül yüzlüyü