Osmanlı devletinde birçok içtimai ve beledi hizmet, vakıflar tarafından karşılanmakta olup çeşitli eser ve hizmetlerin vakfedildiği bilinmektedir.

Aşevleri de her biri birer vakıf olan külliyelerin parçası veya müstakil kurum olarak vakıf malzemelerine göre işlerdi. Çalışanların alacakları ücret, ne kadar ve nasıl dağıtılacağı, dağıtılacak yemeklerin çeşitlerde bu nizamname ve vakfiyelerde kayıtlıydı. Büyük bir külliyenin parçası olmayan küçük aşevleri de daha çok misafirler, külliyedeki görevliler ve öğrencilerdi. Müderrisler, aşçılar, kapıcılar, nöbetçi yeniçeriler, imamlar, müezzinler, mektep muallimleri, Darüşşafaka’da görevli hekimler ve yardımcıları, hastalar, çamaşırcılar gibi görevlilerin günlük yemek ihtiyacı da buradan karşılanırdı. Çalışanlar, öğrenci, misafir ve fakirlerin sayıları göz önüne alınırsa büyük aşevlerinde günde yaklaşık 1000- 2000 kişiye yetecek kadar yemek çıkarıldığı görülmektedir.