Şahinbey 1877 yılında Gaziantep’in Bostancı Mahallesinde, 55 ‘ nolu evde doğmuştu. Rüştiye’de okudu ve daha sonra derici amcasının yanında tabaklık yaptı. 1899’da Zeynep hanımla evlendi. Trablusgarp Harbine gönüllü olarak katıldı. Balkan savaşlarında Çatalca cephesinde savaştı. Galiçya’da, Sina cephesinde görev aldı. “Fevkalade hizmetine karşılık ordu komutanlığınca Mülazim-ı Sani (Teğmen)’liğe terfi ettirildi.” Sina cephesinde İngilizlere esir düştü. Mısır’daki Seydi Beşir esir kampında tutuldu. Ateş kes sonrası serbest bırakıldı. Anadolu’ya döndü Harbiye Nezaretine müracaat ederek vazife istedi. Antep’e yakın Nizip kazası askerlik şube başkanlığına tayin edildi. Antep harbinin en önemli komutanlarından biri olarak direnişin her safhasında yer aldı, büyük fedakârlıklar gösterdi. Fransız İşgal kuvvetleri komutanına gönderdiği mektupta; “Kirli ayaklarınızın bastığı şu toprakların her zerresinde şüheda kanı karışıktır… Din için, namus için, hürriyet için ölüme atılmak; bize, ağustos ayı sıcağında soğuk su içmekten daha tatlı gelir. Bir gün evvel topraklarımızdan savuşup gidiniz. Yoksa kıyarız canınıza “ diyerek meydan okudu.Şahinbey Antep harbinin kritik hal almasından sonra kendisine geri çekilmeyi tavsiye edenlere;”Düşman buradan geçerse, ben Ayıntap’ a ne yüzle dönerim? Düşman ancak benim vücudum üzerinden geçebilir. “cevabını verdi.Ve,Şahinbey 28 Mart 1920 de Kilis-Gaziantep arasındaki Elmalı köprüsü üzerinde Fransızların süngüleriyle şahadet şerbetini içti.Bugün Şahinbey’in şehit düşmesinin 99. Yılı. Antep harbinin ölümsüz kahramanı Şahinbey’e ve tüm şehitlerimize Allah’tan rahmet diliyoruz. Ruhu şad, mekanı cennet olsun. Gaziantepliler olarak ona minnettarız.Şahin’i sorarsan otuz yaşında,Süngüyle delindi köprü başında.Çeteler toplanmış ağlar başında,Uyan Şahin uyan,gör neler oldu.Sevgili Ayıntap’a Fransız doldu.