Seçime az bir zaman kaldı ama, hala emekli için atılan bir adım da yok. Tüm emeklilerin, seçim öncesi bize bir şeyler verirler düşüncesi de artık hayal olmaya başladı.
Emekli seçim umuduyla bekleye dursun, Örtülü ödenekten savrulan milyarlar arş-ı alaya yükselmeye başladı bile.
Emekli kendisine verilecek birkaç kuruşu bekleye dursun, 16 milyon emeklinin maaşına karşı koruma ordusuna milyarlar harcanmaya başladı bile.
Sahi bu aşırı korumaya gerek var mı acaba?
Fransa Cumhurbaşkanının bisiklet le korumasız şekilde şehir turu yaptığını TV ekranlarından görünce, ağzımız açık kala kalıyoruz. Zira hemen bizimkini hatırlıyoruz ve bizim Cumhurbaşkanımızın geçeceği yolların kapatıldığı, yan caddelerin bile korumalarla dolu olduğu gözümüzün önüne geliyor.
Daha önceki bir yazımda da belirtmeye çalışmıştım. Cumhurbaşkanının bir gezi masrafı ne kadar acaba?
Ama gündemimiz, Cumhurbaşkanının korunması değil, koskoca EKONOMİ. 
Yani, açlığa sevk edilen emekli.
Yani, çöplükten ekmek toplayan, utandığı için yüzünü saklayan emekli.
Yani, harçlık veremediği için torununu bile görmezlikten gelen emekli.
Yani 16 milyon.
Sahi bu emeklinin yüzünü güldürecek, cebini biraz olsun dolduracak, biraz olsun nefes aldıracak bir gün gelecek mi acaba?..