Mü'min, Kelime manası itibariyle inanan demektir. İslam akaidine göre mümin Allah'a, meleklere, kitaplara, Peygamberlere, ahiret gününe, kaza ve kadere inanan, bu inancında hiç bir şüphe taşımayan, üstelik kalbi bir şüphe taşımadan inandığı bu hususları diliyle de açığa vuran kimsedir.
Resulullah Efendimiz (s.a.v.) buyurdular:
“Mü’min beş kuvvetli düşman arasındadır:
Kendisine hased eden Müslüman,
Onu hiç sevmeyen münafık,
Onunla harbeden kâfir,
Kendisini heva ve şehvetlerine; haram olan arzularına uydurup ibadetten alıkoymaya çalışan nefis ve
Saptırmaya çalışan şeytan.”
“Kim, işlediği günahı çirkin görüp pişman olur ve üzülürse, işlediği hayırlı ameline de sevinirse; işte o mü’mindir. (Müsned-i Ahmed, Hakim)
“Mü’min için her gün kabûl olunacak bir dua vardır.”
“-Kamil- Mü’min Allâhü Teâlâ katında, mukarreb (büyük) meleklerden daha itibarlıdır.”
“-Kâmil- Mü’minin kokusundan daha güzel bir koku yoktur. Muhakkak onun kokusu afakı kaplar, her yerden hissedilir. Bu koku onun amelinden ve diğer müminlerin onu methetmelerinden gelir.” (Ebu Nuaym)
“Mü’min, iki korku arasında bir kuldur:
İşlemiş olduğu günahından dolayı korkar. Zira Allâhü Teâlâ’nın o günahı sebebiyle kendisine ne yapacağını bilmez.
Kalan ömründen korkar, onda mahvolmasına sebep olacak neler geleceğini bilmez.” (İbnü’l-Mübârek)
“Mü’min, akıllı, zeki; işlerin hakikatlerine vakıf, daima dikkatli ve uyanıktır, haram yahut şüpheli her şeyi terk eder, acele etmez.
Münafık ise insanların ayıp ve kusurlarını araştırır, arkasından konuşur ve incitir, kırıp geçirir, şüpheli ve harama aldırmaz, hepsini işler. Gece odun toplayan gibidir, neyi nereden kazandığına ve nereye harcadığına hiç aldırmaz.” (Deylemî)
