Hayati bir kararımız varsa bunu karşımızdaki insana hemen söyleyelim. Çekinmek bu günü yarına bırakmak Bizi şok eden durumlarla sonuçlana bilir son pişmanlık çare olmaz. Burada yaşanmış bir anıyı anlatacağım.
Soru sormak yerini zamanını iyi belirleyerek soru sormak bir şey istemekte cesur olmalıyız. Ben sadece Babamdan dahi ödünç para isteyemedim. Bunun dışında zamanında yerinde olunca bir sevgiyi söylemek konuşmak neden zor olsun.
Hayat bir su gibi akıp gidiyor. Tekrarı yok bazen hep iç çekilir.
Bizim dönem sevgini birine bir kız arkadaşına ifade etmek kolay değildi. Yıllarca bakarsın düşünürsün sabahlara kadar plan kurarsın sabah olur hepsi boş hayalde kalır.
Bizim dönemde samimi duyguları açıklamak kalay değildi ayıp! !
NEDEN Kim ne yaptı da ayıp oldu?
Düşüne biliyor musunuz İki Üniversite mezunu işi gücü olan genç önceden anlaştıkları için aileler evliliklerine onay vermediler.
Bazı şeyler o zaman daha güzeldi diyenlerde oluyor.
Şimdi gençler evlilik öncesi o kadar beraber oluyorlar ki bir cicim ayı dediğimiz dönem kalamıyor.
Yani derim ki her şey tadında olmalı.
İnsanlar bir birini tanımalı.
O zaman düşüncemizi kızın düşüncesini almak bu düşünceye fikre onayı olursa aileleri bir araya getirmek düşüncesi Hoş karşılanmamıştı .
Her şeyin normal ölçüler içinde ola bilinmesi çok önemli.
Rahmetli bir arkadaşımın yıllarca iç çekerek anlattığı bir anıyı Anlatmak istediğim konuyu açıklaması için anlatayım.
(Arkadaşımı Rahmetle anıyorum.)
Öyle ki bu olayı yıllar sonra anlatırken dalar giderdi.
Kız arkadaşıyla aynı üniversitede okurlar.
Ancak haftanın belirli günleri ortak derslerinde beraber olurlar.
Birisi geç kalırsa diğeri yanındaki tabureye kitaplarını kor ki bir başkası oraya oturmasın.
İkisi de bir birlerine sevgi duyguları var.
Ha bu gün ha yarın söylerim derken.
Okul bitecek okulun son günü.
Arkadaşım cesaretini toplar bu gün sonu ölümde olsa söyleyecek.
Şimdi ki gibi internet yok telefon yok.
İşler çok zor.
Ne olur bilir misiniz ?
Rahmetlinin Bütün hevesi boşa gider o kız o gün okula gelmez.
Sonra ne mi olur?
Hayatın içinde bir birilerini göremez.
Çeşitli tesadüflerle her ikisi de evlenirler.
Sonra bir gün bir yerde karşılaşırlar.
Bu sevgi arkadaşımla beraber gitti.
Bizim dönemde hayat kolay değildi.
Nişanlı iken dahi iletişim kurmak çok zordu..
.Babalarımız Anamız el ne der kaygısı ile feryat ederlerdi.
Ya şimdi ?
SONUÇ:
Her nasıl olursa olsun kurulan yuva fedakarlık ister.
Karşılıklı sevgi ile beraber saygı ister .
Hayatın zorluklarını omuzlamak için beraberlik çok önemli.
ANALAR BABALAR GENÇLERİMİZİ SIKMADAN SORUNLARINA ORTAK OLALIM ONLARI ANLAYALIM.
