Evliyanın büyüklerinden ve âlim bir zat olan Cüneyd-i Bağdadi Hazretleri, talebelerinden birini diğerlerinden daha fazla sever ve kıymet verirdi. Arkadaşları bundan dolayı onu kıskanırlardı. Şeyh hazretleri: 

“Ben hepinizi bir imtihan edeceğim.” dedi. Bir gün yirmi tavuk satın almalarını, her talebeye bir tane verip, hiç kimsenin görmediği bir yerde bu tavukları kesip getirmelerini emir buyurdu. Herkes birer tane tavuk alıp gitti, biraz sonra ellerinde kesilmiş tavukla döndüler. Ancak o talebe kesmeden geri geldi. Arkadaşları neden kesmeden geldin, diye sordular. Dedi ki: 

Üstazım bana hiç kimsenin görmediği yerde kesmemi emretti. Ben de bunun için nereye gittimse muvaffak olamadım. Çünkü Allahü Teala şüphesiz beni görüp gözetiyor. Benim ondan saklanabilecek gücüm kuvvetim de yok. 

Cüneyd-i Bağdadi Hazretleri böylece talebelerine ona neden kıymet verdiğini anlatmış oldu. Onlar da yaptıklarından dolayı pişman olup istiğfar ettiler. (Tezkiratül-Evliya)