Yeni yıl yeni yıl yeni yıl bizlere kutlu olsun.
Yeni yıl yeni yıl yeni yıl bizlere mutlu olsun.
Yıl olmuş 2024. Evet arkadaşlar yıl 2024 olmuş. Ne kadar çabuk geçmiş bu 2023. Neler oldu bu sene neler. Bitmez denilen arkadaşlıklar dostluklar bitti. Evlenen evlendi, bekar kalan hala bekar. Yeni aşka yelken açanlar, ex’ten next olmaz diyenler. Hepsi bu sene yine vardı. 2023’ten her konuda nasibini alanlar ve mükemmel bir sene geçirenler olarak ikiye ayrıldık yine. “Bir bit be artık 2023” diyenler hep fazlalıktı. Ama kabul edelim bunu; zor bir seneydi.
Beni soracak olursanız sevgili okurlar ben bu sene içinde evlendim. Geçenlerde biri bana “Evlilik nasıl gidiyor?” diye sordu. “İyi” deyince de “Aman Allah bozmasın” dedi. “Aslında Allah değil bozan, kulları” dedim ben de. Çok doğru olduğunu, o da ben söyledikten sonra anladı. Mutluyum huzurluyum. Eşimle 1,5 yıldır sevgili, 4 aydır da evliyiz. Bu birlikte geçireceğimiz ilk yılbaşı değil. Ama evli olarak geçireceğimiz ilk yılbaşı.
Yılbaşı ağacımı süsledim, kokinamı aldım tabii. Bu hafta evi sirkeyle silip, defne yaprağımı yakıp bütün kötü enerjilerin hayatımızdan, evimizden uzak durması için her şeyi yapacağım. Bitmez sandığım yıllarımı verdiğim dostluklarım da bitti. Ben öyle yaptım rahatladım, her şey benim çabalamamla ilerleyen, ben yazdıkça yazılan, aradıkça sorulan bir dostlukmuş. Bitmesi gerekiyormuş ve bitti. 2023’te kaldı o insanlar benim için. Kimse için kendinizi üzmeyin. Evet bunu buradan söylemek kolay, yaşaması zor. Ama inanın bir süre sonra bu okuduğunuz, duyduğunuz “kimse için kendini üzme” muhabbeti komple “doğruymuş” ifadesi haline geliyor. Bazı şeyleri kabullendim. İçimde yüzleştikten sonra artık üzülmemeyi öğrendim. Herkes kendince haklı, herkesin kendince doğrusu var. Bu sene içinde değil bunu kısa bir sürede öğrendim ama öğrenirken gözümdeki perdenin kalkması iyi mi yoksa kötü mü oldu çözemedim.
2023 yılının 2. ayında çok kötü şeyler yaşadık. Aylarca etkisi üzerimizden kalkmadı. Evet 6 Şubat depreminden bahsediyorum. Orada herkes dostuna daha da sıkı sarıldı, aşkını doyasıya yaşadı. Hayatın 90 saniyede yok olabileceğini gördüğü andan itibaren her şeyi değiştirmeye karar veren insanlar oldu. Tabi tabi kul hakkı yemeler, insanların kuyularını kazmalar vb. olaylar bu depremden sonra bile devam etse de bir kitle bu depremden ders çıkartarak düzeldi bence. Yani en azından bana göre. Felaketler insanlara “insan” olduklarını sadece olurken hatırlatıyorlar. Geri kalan zamanda ne olduklarını asla hatırlamıyorlar.
Bu sene evlerinizde huzuru, mutluluğu eksik etmeyin. 2024’te mutluğunuzu bozan insanları, kötü olmanızı isteyen, sizi hasetle çekemeyen, dost bildiğiniz kem gözlüleri hayatlarınızdan çıkarmanız dileğiyle.
Mutlu yıllar…
