Antep ağzında Kalıplaşmış ardışık pek çok sözcük vardır. Bunlar konuşmaya ayrı bir anlam, kıvam, renk katar. İfade edilemeye çalışılan düşünceyi pekiştirir. Hatta anlatılanı özetler, onun içinde bulunduğu durumu tarif eder.
Bazı örnekler verecek olursak;
Dığıl dığıl döner… Debel debel debelenir… Efil efil eser... Vığıl vığıl kaynar… Vağıl vağıl vanlar... Pırıl pırıl parılldar… Işıl ışıl ışıldar… Calap calap akar… Lep lep dökülür… Lip lipkopar... Löp löp aşırır... Yalap yalap yanar… Diyir diyir olur… Levir levir yanar… Zıldır zıldır eder... Dof dof gelir… Lef lefyürür... Yaf yaf eder… . öflez öflez yanar… Öğün öğün öder… Yanın yanın gelir... Götün götün gider… Yılbırt yılbırtyanar… Ulum ulum ulur… Sin sin sinler… Vang vangvanglar… Fısıl fısıl fırıldar…Cengir cengir cengirder…Vıngvıng inleyor… Efin efin olur… Ürüm ürüm ürür… Dİvikdivik arar... Kıldır saldır geçinir… Tingedek atar. ..Gürpedek hoplar... …Gürredek yıkır... Carhadak devrilir... Şarhadakkapanır...Paldür küldür girer...Apar topar gider..İçer sıçar…Atar tutar…Şapırradak yazar… Zong zong zonglar… Zom zom öter… Tıpış tıpış gelir… Tarpadak indirir… Tahadakvurrr… Cazzadak dağlar… Cummadak batar… Lıkadak güler.
