Annem yaşlandı!

O, evini çekip çeviren, koruyan, kollayan, kol kanat geren genç bir anne değil artık.

Her fani gibi O da zamana yenik düştü.

Kocadı!... Kar yağdı saçlarına, beli büküldü, bir yumak oldu. 

Onu yalnız bırakmam.

Onunla bir araya geldiğimizde geçmişi yad eder, bazen güler, bazen hüzünleniriz.

Bir müddet sonra annem birden; “Sana okuyum mı?” der...

Ben de;” hadi oku bakalım” deyince, başlar Ayetel Kürsi’yi okumaya.

Annemin pek çok şey aklından silinmiş olsa da söz konusu Ayetel Kürsi olunca zihni birden dirilir, sureyi başından sonuna sular seller gibi okur.

  Ardından yakından uzağa tüm Ümmeti Muhammed’e dualar eder, ben de “âmin” der sözü bağlarız.  

 “Annemin duası, babamın gölgesi yeter!” derler ya…

Anamın da duası bana iyi geliyor.

 O duayı okuyunca derdi kasveti unutuyor, çaresizliği atıyorum üzerimden.    

Ruhum huzur bulurken, hafifliyorum, gönlümde çiçekler açıyor. 

Anne yaşatandır. “Cennet anaların ayakları altındadır”

Bazen düşünüyorum da…

Annem olmazsa kim dua eder bana?  

Kim beni dualarıyla ihya eder?  Üstümdeki kazayı, belayı defeder? bilemiyorum.    

Bugün; bizi doğuran, doyuran, yoğuran, hayatımıza anlam katan anneler günü.

Anneler senenin bir günü değil, yılın her günü hatırlanacak kıymetlilerimiz.

Kaç yaşında olursak olalım, annelerimizin  sevgine, şefkatine ve duasına muhtacız.

Bu anlamlı günde tüm annelerin ellerinden öperken, Ahirete intikal edenlere Allahtan rahmet, hayatta olanlara da uzun ömürler diliyorum.

 Rabbim anlarımızın duasını üstümüzden eksik etmesin.

 ANNELER!  GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN