KURBANIM SANA
Upuzun mesafeler var aramızda sevdiklerimizle. Kimimizin yollardır engeli, kimimizin kırgınlıkları ve küslükleri… Kimimizin yokluktur sebebi, kimimizin hazin bir geçmişi, kimimizin de bitmeyen işleri. Oysa hep yakın olmak isteriz sevdiklerimize. Aramıza dünya girer, nefis girer, kin girer, haset girer; mal girer, servet girer. Hepimiz Adem’in çocukları değil miyiz Habil ile Kabil gibi?..
Anadolu insanı sevdiğine sevgisini ifade için ‘kurbanım sana’ der. Kurban olmak; yakın olmak demektir. Gönlün gönle yakın olması, canın cana, tenin tene yakın olması. Kucak dolusu sarılırız sevdiklerimize sıkı sıkıya.
Kurban olmak, sen iste dünyaları sereyim önüne. Feda edeyim servetimi, tüm benliğimi, bende olayım sana kul olayım sana demektir.
Kurban olmak, önce en sevgiliye yakın olmak için gözyaşlarıyla evladından vazgeçen İbrahim olmaktır.
Kurban olmak, İsmail olmaktır şeytana inat emri ilahiye boyun eğen.
İbrahim ki putları iyi tanır, kırar tüm putları aşkla. İsmail ki şeytanı iyi bilir, gözünden vurur bir taşla.
Öyleyse gelin İbrahim olalım hepimiz, koşalım hep birlikte İsmail olmaya… Nefsimizi yere yatıralım, kin ve hasedin boğazına bıçağı dayayalım.
Bilirim İbrahim olmak da kolay değildir, İsmail olmak da... Sabırla yoğrulmuş bir peygamber yüreği, bir baba cesareti gerek. İmanla bilenmiş bir peygamber teslimiyeti, bir evlat güveni gerek. İnanmışlık ve adanmışlık gerek kurban olana, kurban edene.
Kurban kesmek; dünyanın bütün tuzaklarına rağmen, uzakları yakın etmek, Allah’a kul olmak demektir baş eğerek…
Kurban kesmek; bizi Allah’a ulaşmak için ayağımıza bağ olan ne varsa, severek, isteyerek feda edebilmektir Allah’u Ekber’ler ile.
Her tekbir bir engeli kaldırsın Allah’la aramızdaki. Para mı bizim kurbiyetimize ve ubudiyetimize engel olan, makam mı bizim arşa uzanan elimize mesafe koyan, yoksa sevdiklerimiz mi Habibimize Halil olmaya mani olan?
İşte, kurbanımın başındayım, Allah'ım. Sana yakın olmama engel, dünyaya ait sahip olduğum her şeyden vazgeçerek dayadım bıçağı kurbanımın boğazına, hepsini feda ediyorum sana. Buldum yeniden kendimi. Beni kendine kurban tut. Nefsimi, malımı, kinimi, nefretimi, işimi, makamımı, sevgilerimi, sana yakın olmama engel ne varsa, bütün putlarımın hepsini ayaklarımın altına alıp sana sunuyorum, kırıyorum tüm putları…
Akan kanlarla günahlarım akıp gitti. Beni sana yakın tutacak ne varsa sıkı sıkı sarılıyorum yeniden. Bildim seni ey Rab! Sahibimiz sensin. Dostluklara, akrabalıklara, sevgilere, güzelliklere, zenginliklere ve bunca nimete senin izninle sahibim, ve ancak senin izninle kullanıyorum sahibi olduğumu sandığım her şey. Kurbanımı kabul eyle Allah’ım.
Kurban Bayramınız Mübarek Olsun!
